سکوت می کنم و تو از چشم هایم فریاد قلبم را بخون

::

::

گاهـــــی ســکــوت یـعـنـــی کــلــی حــرف !

کــه حـــال زدنــش رو نــــداری

مـــی خـــواهــم ســـکــوت کــــنـــم دیـــگــر نـــای حـــرف زدن نــــدارم

::

::

مـــن از سکوت می آیم

از تدفین غمگیـن واژه در قبــر آه

از تکه پاره های روز خاطـره می آیم چسـبیده به شـب و گریه

با دسـت های می آیم که سـتاره و ماه را به آسـمان دوخته اند

جــاده اما پیدا نشـد و تــو گم شـدی

من از انتـهای راه می آیم از پیچـی تا پایان کـه بـه آخـر نرسـید

::

::

صدای نفس هایت تمام امواجم را برای شنیدن درونت به سکوت می کشاند

::

::

همیــشه سکــوت خــوب نیــست

گـاهـی خُــرد می شــوی زیـر بـار حــرف هـای نـگفتــه

غافــل از اینکـــه بـــه تـــو تـهمـــت بـی جنـبگی می زنند

::

::

این حرف های تلخم را بخوان

از این به بعد تنها به اعتراف ” سکوت ممنوع لب هایم “ لبخند خواهم زد

::

::

هـمـانـگـونـه کـه آمـدم از خـیـالـت پـاک مـی شـوم!

آرام ، بــــی صـــــدا ، بــــی چــــــراغ

قـــول می دهـــم ذره ای صـدای رفـتـنـم آرامـش سکـــــوتت را برهم نزند!

::

::

همیشه سکوت نشانه رضا نیست

گاه سکوت یعنی اما یعنی اگر

یعنی هزار و یک دلیل که دل می ترسد بلند بگوید برای از دست ندادنت

::

::

این روزها ساکت که بمانی می رود به حساب جواب نداشتنت

عمرا اگر بفهمند داری جان می کنی تا احترامشان را نگه داری

.

به ادامه مطلب بروید...